Alden Biesen - Opera Carmen

 
We trekken er weer eens op uit voor een kort blits weekendje - onze eindbestemming is omgeving Bilzen en meer richting  het Kasteel Alden Biesen, we zullen daar een open lucht Opera ‘Carmen’ gaan kijken, Geert en ik hebben allebei al een paar musicals gezien maar een echte opera... nee geen van beide hebben dit al gedaan, ik ben benieuwd. 

We zijn afgesproken met Sven en Iris, Geertje heeft ruim op voorhand een leuk plekje weten te spotten waar we met onze mobilhomes kunnen staan en overnachten - het is een uitstekend uitgangspunt voor een paar mooie wandelingen en dichtbij het kasteel waar de opera zal plaats vinden, de plek is een grote wei omgeven door groen, groen en nog eens groen met andere woorden ideaal!! De hondjes hebben hier vrije loop zodoende moeten we ons geen zorgen maken voor voorbijrijdende auto’s. 

Frouke heeft een onwaarschijnlijk groot bot gevonden, dat deelt ze (af en toe) met Zita, het bot zal het gehele weekend dan ook rond onze mobilhomes terug te vinden zijn. 

Het weer ziet er veelbelovend uit , hier en daar een wolkje maar voor de rest een mooie blauwe hemel en grote zon, ik kan het in mijn vingertoppen voelen dit gaat goed.




In de namiddag hebben we een kleine wandeling gepland, de omgeving is super mooi, kleine padjes, overal wilde bloemen en koeien die naar mijn dunken overgelukkig in de wei staan, ik haal diep adem en voel de stress van me afglijden, hier hou ik van ....natuur... rust... wandelen en de gezellige babbel met Sven en Iris, ik ontspan meteen en zak met een glaasje wijn in een gemakkelijke stoel. 



Geert en ik hebben voor avonds een kaasschotel bij, the rendez-vous is bij ons in de mobilhome, de tafel wordt simpel maar gezellig gedekt, ons motto is dan ook ・ tis ni de omgeving maar het gezelschap da telt・. Het glaasje wijn staat klaar muziekje staat op en het hongertje kijkt achter de hoek reeds naar binnen, eerst hadden we gedacht om buiten te eten maar één keer de zon weg koelt het toch wel heel snel af, binnen eten was dus zeker geen slechte beslissing. 

Het is gezellig en snel laat, ik voel me enigszins door het glaasje wijn anderzijds door de lange werkperiode vlug moe, we besluiten om de dag af te sluiten en elk in zijn rijdend huisje het slaapvertrek op te zoeken....al vlug liggen we te slapen....ZZzz (allé ik toch Geertje die ligt luid te snurken) ..RRRrrr...RRRrr....Zzzz.....zzzzZZz. 

We hadden reeds afgesproken bij mooi weer zouden we buiten ontbijten,  de weer goden zijn met ons, morgens staan we op met een blauwe lucht en volle zon, de tafel wordt buiten gedekt, Sven buigt zich over het buiten-kookfornuis en bakt heerlijke pancakes, brandstof om straks een forse wandeling te maken, Iris en ik hebben er zin in, het duurt dan ook ni lang of we zijn vertrokken, de mannen laten we achter aan de mobilhome, Geertje en Sven pakken een dagje rust, maar zullen voor het eten zorgen. 

Iris en ik hebben een wandeling gekozen, we zullen om en bij de 8 a  9 km wandelen, de hondjes lopen voor ons, hun staartjes wiebelen, ze hebben er blijkbaar evenveel zin in als wij, Iris en ik babbelen gezellig onderweg...soms vergeten we de kleine wandelwegwijzers in het oog te houden en moeten we terugkeren, richting vorig wijzertjes waarna we dan het uit het oog verloren wijzertje terug vinden, dit maakt dat onze wandeling een klein beetje langer wordt :p


 


De omgeving is heel mooi en rustig, heel smalle padjes dwars door de weide, hier en daar door het bos, we komen zelfs een klein watervalletje tegen, Limburg begint me meer en meer te bevallen, omstreeks 13.30u komen we terug aan bij de mobilhomes. 

De mannen staan ons al duidelijke op te wachten, de geur van gebraden kip komt ons tegemoet, Iris en ik worden in een stoel geduwd en voor we het weten zitten we met een glaasje cava in ons hand naar Geert en Sven te luisteren, het weer is echt schitterend! Sven en geert hebben allebei hun bovenlichaam ontbloot en hebben duidelijk al in de zon gezetten.  T’waren ni alleen de kippen satékes die al gebruind waren :p 



De mannen hebben hun best gedaan het eten is lekker en de cava smaakt ->als een engeltje dat op men tong pist.

Iris en ik ontfermen ons na het eten over de afwas, deze wordt gezellig buiten gedaan, er wordt nog effkes gechilld voor we ons terug klaar maken voor nog een wandeling, het wordt een kort wandelinkje van om en bij 4 km want svonds worden we rond 19.00u verwacht aan het kasteel van Alten biezen waar we de Opera Carmen zullen bijwonen. 

Het is snel avond en voor we het weten staan we geshowerd, geschoren en geschminkt aan het kasteel, er is al veel volk, het is een ‘standing diner’, het weer is nog steeds zo goed dat we buiten een plaatsje zoeken,  buiten op de gazon, een idee dat door vele wordt gevolgd want het grasperk lijkt net een enorme pik-nic plaats.


Geert en Sven schuiven aan en brengen vol liefde ons glaasje cava en bordje lekkers, de beloofde paella is uitverkocht en wordt vervangen door een lekker warm broodje kaas hesp, Geert kijkt rond en maakt zich zorgen, hij en Sven hebben gisteren een blik op de binnenplaats kunnen werpen, daar waar de open lucht opera zal plaats vinden “dit volk kan onmogelijk binnen” zegt hij vol overtuiging, zijn blik spreekt boekdelen, “niks van aan” zegt Iris “de plaatsen zijn genummerd ...ons plaatsje is verzekerd!”  we blijven relaxed op het gras  zitten tot de bel wordt geluid, tis tijd om binnen te gaan, Geert blijft bij zijn standpunt “onmogelijk!” zegt hij terug met veel overtuiging “onmogelijk dat al dit volk binnen geraakt” 

Al vlug hebben we ons zitje gevonden, in mijn armen draag ik een fleeceje,bang dat ik kou zal krijgen, niet echt nodig want op onze zitjes liggen heel attentvol fleecejes klaar. Geert kijkt rond...de toeloop van mensen begint te mindere en tot zijn verbazing heeft iedereen zijn stoeltje gevonden “straf” mompelt hij nog, we kijken rond, onze aandacht getrokken naar de vensterramen die uitkomen op het plein, fel groen licht verlicht de ramen, schaars geklede dames staan uitdagend naar het publiek te lonken, ze maken uitnodigende gebaren, aan hun houding en bedoeling is het zeker niets mis te verstaan, we zitten in een rosse buurt, Geertje is bij het zien van al  dit vrouwelijk schoon het vermoedelijke gebrek aan plaats allang vergeten...(lach) 

Als het orkest de eerste noten begint te spelen  wordt het stil in de zaal , onze eerste opera begint, het wordt een schitterend schouwspel, Sven merkt alvast op dat we geluk hebben niet op de eerste rij te zitten, één van de zangeressen zingt zo vol emotie en overgave dat ze af en toe wat spuug verliest richting publiek, ik kan hier mee alleen maar akkoord gaan (lach).
Het geheel is zeker en vast de moeite waard en heel mooi gebracht, de weg naar ons mobilhomeke doet  ons vol inspiratievol een imitiatie opera klankje zingen. 

Het weekend is weeral eens omgevlogen,  het was weer leuk en zonder twijfel voor herhaling vatbaar, hiervoor dan ook ons oprechte dank richting Sven, Iris en Zita. 

Dooo!!!...Reee!!...Mi!!!...FAA!!...SOL!!!!